کیت IgA به روش SRID – بهار افشان

مقدمه

ایمونوگلوبولین A (IgA) نوعی آنتی‌بادی است که به‌طور عمده در نواحی مخاطی مانند دستگاه تنفسی، گوارشی و ادراری وجود دارد. همچنین در بزاق، اشک و شیر مادر یافت می‌شود. ویژگی‌های برجسته IgA عبارتند از:

حفاظت از سطح‌های مخاطی: IgA با جلوگیری از اتصال عوامل بیماری‌زا به سطوح مخاطی، به‌عنوان خط اول دفاعی بدن عمل می‌کند.

نقش کلیدی در ایمنی: IgA در پیشگیری از عفونت‌های موضعی و سیستمیک ایفاگر نقشی حیاتی است.

توزیع گسترده: IgA در دو فرم اصلی یافت می‌شود: IgA سرمی (در خون) و IgA ترشحی (در مایعات مخاطی).

دلایل کاهش و افزایش IgA

افزایش IgA

افزایش سطح IgA ممکن است نشان‌دهنده شرایط زیر باشد:

عفونت‌های مزمن: افزایش IgA ممکن است به علت پاسخ بدن به عفونت‌های طولانی‌مدت باشد، مانند عفونت‌های دستگاه تنفسی یا گوارشی.

بیماری‌های خودایمنی: در بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئیدی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) ممکن است سطح IgA افزایش یابد.

بیماری‌های کبدی: شرایطی مانند سیروز کبدی یا نارسایی حاد کبد می‌تواند به افزایش سطح IgA منجر شود.

کاهش IgA

کاهش IgA معمولا نشانه ضعف سیستم ایمنی یا اختلالات خاص دیگر است:

کمبود IgA اولیه: شایع‌ترین نقص ایمنی ارثی، که فرد را در معرض خطر عفونت‌های مکرر قرار می‌دهد.

سوء‌تغذیه: کمبود مواد مغذی ضروری می‌تواند سطح IgA را کاهش دهد.

اختلالات ژنتیکی: برخی بیماری‌های ژنتیکی مانند سندروم Wiskott-Aldrich یا نقص IgA مادرزادی باعث کاهش سطح IgA می‌شوند.

کیت‌های تشخیصی IgA

کیت‌های تشخیصی IgA ابزارهای مهمی برای اندازه‌گیری سطح این ایمونوگلوبولین هستند. از این کیت‌ها در موارد زیر استفاده می‌شود:

تشخیص اختلالات ایمنی: بررسی کمبود یا افزایش IgA.

پایش بیماری‌های مزمن: مانند بیماری‌های خودایمنی یا عفونت‌های طولانی‌مدت.

کیت‌های مبتنی بر ELISA

ویژگی‌ها:

حساسیت بالا: توانایی اندازه‌گیری دقیق IgA در غلظت‌های پایین.

کاربرد گسترده: قابل استفاده در نمونه‌های سرمی یا پلاسمایی.

روش کار:

در این روش آنتی‌ژن اختصاصی برای IgA روی سطح پلیت پوشش داده شده است. نمونه بیمار اضافه شده و آنتی‌بادی متصل به آنزیم معرفی می‌شود که رنگ‌سنجی آن برای اندازه‌گیری IgA انجام می‌‌شود.

روش SRID برای سنجش IgA

Single Radial Immunodiffusion (SRID) یک تکنیک کمی و ایمنولوژیک برای اندازه‌گیری دقیق سطح IgA است. این روش معمولاً در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی و بالینی استفاده می‌شود.

مراحل انجام SRID

آماده‌سازی ژل: ژل آگار حاوی آنتی‌بادی اختصاصی IgA تهیه می‌شود.

ایجاد چاهک‌ها: چاهک‌هایی در ژل به‌منظور اضافه کردن نمونه‌های سرم بیمار ایجاد می‌شود.

انتشار آنتی‌بادی: IgA موجود در نمونه به‌طور شعاعی در ژل منتشر می‌شود.

تشکیل حلقه رسوب: حلقه‌ای شکل می‌گیرد که اندازه آن متناسب با غلظت IgA در نمونه است.

اندازه‌گیری: قطر حلقه با مقیاس استاندارد مقایسه شده و مقدار IgA محاسبه می‌شود.

مزایای روش SRID

دقت بالا: امکان اندازه‌گیری دقیق IgA.

سهولت اجرا: نیاز به تجهیزات پیچیده ندارد.

قابلیت چندگانه: امکان پردازش چندین نمونه به‌طور همزمان.

محدودیت‌ها

زمان‌بر بودن: در مقایسه با روش‌های مدرن مانند ELISA، SRID ممکن است زمان بیشتری نیاز داشته باشد.

حساسیت کمتر: نسبت به ELISA در غلظت‌های پایین.

جمع‌بندی

IgA یکی از مهم‌ترین آنتی‌بادی‌های بدن است که کاهش یا افزایش سطح آن می‌تواند نشانه بیماری‌های مختلف باشد. کیت‌های تشخیصی مانند ELISA ابزارهایی حساس و دقیق برای بررسی سطح IgA هستند و روش SRID نیز به‌عنوان یک تکنیک کلاسیک، همچنان در آزمایشگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. بررسی سطح IgA می‌تواند برای تشخیص اختلالات ایمنی و پایش سلامت عمومی بسیار مفید باشد.