نقد و بررسی
کیت الیزا CEA – ایده آل تشخیص آتیهنوع نمونه
سرم
الگوریتم تست
این تست به عنوان نشانگر تومور استفاده می شود و برای تشخیص نقص لوله عصبی در نظر گرفته نشده است. برای آزمایش نمونه های مایع آمنیوتیک، AFPA / Alpha-Fetoprotein، Amniotic Fluid را سفارش دهید.
ظرف/لوله جمع آوری نمونه
ترجیحا: ژل سرم
قابل قبول: تاپ قرمز
ظرف/لوله ارسال: ویال پلاستیکی
حجم نمونه: 0.6 میلی لیتر
دستورالعمل های جمع آوری: سانتریفیوژ و سرم را در یک ویال پلاستیکی سانتریفیوژ کنید.
دستورالعمل های ویژه
–
حداقل حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
رد به دلیل
همولیز ناخالص | رد کردن |
لیپمی ناخالص | خوب |
اطلاعات پایداری نمونه
نوع نمونه | درجه حرارت | زمان | کانتینر مخصوص |
---|---|---|---|
سرم | در یخچال (ترجیحا) | 7 روز | |
منجمد | 90 روز |
اطلاعات بالینی
آنتی ژن کارسینومبریونیک (CEA) معمولاً یک گلیکوپروتئین است و در اپی تلیوم انتودرم جنینی یافت می شود.
سطوح افزایش یافته ممکن است در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال اولیه یا سایر بدخیمی ها از جمله کارسینوم مدولاری تیروئید و سینه، دستگاه گوارش، کبد، ریه، تخمدان، پانکراس و سرطان های پروستات مشاهده شود.
پایش سریال CEA باید قبل از درمان شروع شود تا کاهش غلظت پس از درمان را تأیید کند و یک خط پایه برای ارزیابی عود احتمالی ایجاد کند. سطوح بالا معمولاً در عرض 1 تا 4 ماه بعد از برداشت بافت سرطانی کاهش می یابد.
مقادیر مرجع (بر اساس سایت MyoClinic)
افراد غیرسیگاری: < یا = 3.0 نانوگرم در میلی لیتر
برخی از افراد سیگاری ممکن است CEA بالا داشته باشند (معمولاً <5.0 نانوگرم در میلی لیتر).
مارکرهای سرمی برای بدخیمی خاص نیستند و مقادیر ممکن است بر اساس روش متفاوت باشد.
تفسیر
افزایش شدید غلظت آنتی ژن کارسینومبریونیک (CEA) (بیش از 20 نانوگرم در میلی لیتر) در یک بیمار با علائم سازگار به شدت حاکی از وجود سرطان و متاستاز است.
اکثر افراد سالم (97٪) مقادیر کمتر یا مساوی 3.0 نانوگرم در میلی لیتر دارند.
پس از برداشتن تومور کولورکتال، غلظت سرمی CEA باید تا 6 هفته به حالت عادی برگردد، مگر اینکه تومور باقیمانده وجود داشته باشد.
افزایش در مقادیر اولیه آزمایش در طول زمان در یک بیمار با سابقه سرطان نشان دهنده عود تومور می باشد.
نکات مهم
– غلظت آنتی ژن کارسینومبریونیک (CEA) در سرم نباید برای غربالگری افراد بدون علامت برای بیماری نئوپلاستیک، و تشخیصیاثربخشی اندازهگیری CEA در گروههای پرخطر وجود ندارد، استفاده شود.
– مقادیر تکی CEA نسبت به تغییرات ارزیابی شده در طول زمان اطلاعات کمتری دارند.
– مقادیر CEA وابسته به روش هستند. بنابراین، همان روش باید برای پایش سریال بیماران استفاده شود.
– سطح سرمی CEA را به عنوان شواهد مطلق وجود یا عدم وجود بیماری بدخیم تفسیر نکنید. از CEA سرم در ارتباط با اطلاعات حاصل از ارزیابی بالینی بیمار و سایر روش های تشخیصی استفاده کنید.
– برخی از بیمارانی که در معرض آنتی ژن های حیوانی در محیط قرار گرفته اند یا به عنوان بخشی از روش های درمان یا تصویربرداری،ممکن است آنتی بادی های ضد حیوانی در گردش وجود داشته باشد. این آنتی بادی ها ممکن است با معرف ها موجود در کیت آزمایشگاهی تداخل داشته باشد و نتایج غیر قابل اعتماد ایجاد کند.
مرجع: سایت Myoclinic (لینک مرجع)
0دیدگاه