کیت الیزا CCP-Ab – ایده آل تشخیص آتیه

نوع نمونه    

سرم

ظرف/لوله جمع آوری نمونه

ترجیحا: ژل سرم

قابل قبول: تاپ قرمز

ظرف/لوله ارسال: ویال پلاستیکی

حجم نمونه: 0.5 میلی لیتر

دستورالعمل های جمع آوری: سانتریفیوژ و سرم را در یک ویال پلاستیکی سانتریفیوژ کنید.

دستورالعمل های ویژه 

–

حداقل حجم نمونه 

0.4 میلی لیتر

رد به دلیل 

اطلاعات پایداری نمونه 

اطلاعات بالینی

آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خودایمنی سیستمیک مزمن است که با تعامل بین محیط، عوامل خطر ژنتیکی خاص و سیستم ایمنی بدن مشخص می شود. حدود 0.6٪ از جمعیت ایالات متحده را با شیوع جهانی 0.24٪ تحت تاثیر قرار می دهد. از نظر بالینی، RA با آسیب پیشرونده مفاصل سینوویال، التهاب، تولید اتوآنتی بادی های متنوع و تظاهرات خارج مفصلی متغیر مشخص می شود که عبارتند از: بیماران مبتلا به RA ممکن است بر اساس مرحله بیماری (اوایل در مقابل ایجاد شده)، وجود یا عدم وجود آنتی بادی (مثبت در مقابل سرم منفی)، تظاهرات بالینی (فرسایش مفاصل، بیماری بینابینی ریه، یا قلبی عروقی) یا خطرات خاص (ژن ها، جنسیت، یا سیگار کشیدن). تشخیص تاخیری RA با فرسایش، تخریب یا بدشکلی مفصل، پاسخ ضعیف به درمان و گاهی مرگ و میر همراه است.

اگرچه تشخیص دیررس RA ممکن است با پیامدهای نامطلوب مرتبط باشد، تشخیص زودهنگام برای بهبود نتایج گزارش به ویژه کاهش تخریب یا تغییر شکل مفصل، تاخیر در پیشرفت رادیولوژیک و کاهش ناتوانی عملکردی اهمیت دارد. برای تسهیل تشخیص زودهنگام، معیارهای طبقه بندی RA کالج آمریکایی روماتولوژی / اتحادیه اروپا علیه روماتیسم 2010 آزمایش فاکتور روماتوئید (RF) و آنتی بادی های پروتئینی آنتی سیترولینه (ACPA) را توصیه می کنند. RF یک اتوآنتی بادی است که علیه بخش Fc ایمونوگلوبولین تولید می شود، در حالی که ACPA علیه پپتیدها و پروتئین های حاوی سیترولین، شکل اصلاح شده اسید آمینه آرژنین است.

علاوه بر استفاده از RA و ACPA برای تشخیص آرتریت روماتوئید، آنتی‌بادی‌های ایزوتیپ RA، RF و ACPA و سایر بیومارکرهای سرولوژیک برای پیش‌بینی اینکه آیا و اینکه چه زمانی فردی که دچار التهاب آرتریتی (IA) مبتلا است، ممکن است در آینده عوارش آشکار IA را نشان می دهد و به خطرات ژنتیکی و/یا محیطی دسترسی پیدا می کند.

در مقایسه با آزمایش‌های اولیه سرولوژیک برای RA از جمله RF، چندین مطالعه نشان داده‌اند که ACPA ویژگی بسیار بیشتری برای RA دارد. یک مطالعه سیستماتیک و متاآنالیز که 23 مقاله را مورد بررسی قرار می دهد، در آنها بیماران مبتلا به RA را با افراد سالم یا کنترل بیمار مقایسه می کند، نشان داد که حساسیت سه تست ویمنتین سیترولینه ضد جهش (anti-mutated citrullinated vimentin)، پیپتید سیترولینه آنتی سیکلیک (anticyclic citrullinated peptide) و روماتوئید فاکتور (RF) برابر 71%، 71% و 77% و اختصاصیت 89%، 95% و 73% می باشد و سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد سیستم یا منحنی عملیاتی گیرنده (ROC; Receiver operating characteristic) به ترتیب برابر 89%، 95% و 82% می باشد. بر اساس این مطالعات، زیر مجموعه ای از بیماران مبتلا به RA وجود دارد که برای RF و ACPA IgG (سرم منفی) منفی هستند که باید به صورت بالینی یا با استفاده از روش های تشخیصی نوظهور تشخیص داده شوند.

مقادیر مرجع (بر اساس سایت MyoClinic)

<20.0 U (منفی)

20.0-39.9 U (مثبت ضعیف)

40.0-59.9 U (مثبت)

> یا =60.0 U (مثبت قوی)

مقادیر مرجع برای همه سنین اعمال می شود.

تفسیر

اگر ویژگی‌های بالینی سازگار بیماری وجود داشته باشد، یک نتیجه مثبت برای آنتی‌بادی‌های پپتید سیترولینه حلقوی (CCP) ممکن است نشان‌دهنده آرتریت روماتوئید (RA) باشد.

سطوح بالا به طور قابل توجهی از آنتی بادی های CCP ممکن است، برای شناسایی بیماران RA با بیماری مفصلی فرسایشی (erosive joint disease) مفید باشد.

ارزیابی بالینی آینده‌نگر مایو کلینیک نشان داد که آزمایش آنتی‌بادی CCP، حساسیت تشخیصی را برای RA 78٪ با کمتر از 5٪ نتایج مثبت کاذب در افراد سالم دارا است.

نکات مهم

– نتایج مثبت برای آنتی بادی‌های پپتید سیترولینه حلقوی (CCP) ممکن است در برخی از بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک یا سایر بیماری‌های خودایمنی بافت همبند رخ دهد. در یک مطالعه کلینیک مایو (به تفسیر مراجعه کنید)، میزان مثبت کاذب در این زیر گروه تقریباً 10٪ بود.

– درمان ضد روماتیسمی نباید صرفاً بر اساس آزمایش مثبت آنتی بادی های CCP آغاز شود و تغییرات در درمان نباید بر اساس سطوح آنتی بادی های CCP باشد.

مرجع: سایت Myoclinic (لینک مرجع)

محتویات کیت ANA