کیت الیزا کالپروتکتین – پیشتاز طب

مدفوع

ظرف/لوله جمع آوری نمونه

لوازم: ظرف مدفوع

ظرف/لوله ارسال: ظرف مدفوع

حجم نمونه: 5 گرم

دستورالعمل های مجموعه:

1. یک نمونه مدفوع تصادفی تازه، بدون مواد نگهدارنده جمع آوری کنید.
2. اگر نمونه در یخچال فرستاده می شود، بلافاصله پس از جمع آوری ارسال شود.
3. اگر نمونه نمی تواند فورا ارسال شود، نمونه را فریز کرده و فریز شده ارسال کنید.

دستورالعمل های ویژه

حداقل حجم نمونه

۱ گرم

معیارهای رد نمونه

اطلاعات بالینی

کالپروتکتین که به عنوان هترودایمر S100A8 و S100A9 تشکیل شده است، عضوی از خانواده پروتئین های اتصال دهنده کلسیم S100 است. در درجه اول توسط گرانولوسیت ها و به میزان کمتری توسط مونوسیت ها/ماکروفاژها و سلول های اپیتلیال بیان می شود. در نوتروفیل ها، کالپروتکتین تقریباً 60 درصد از کل محتوای پروتئین سیتوپلاسمی را تشکیل می دهد. فعال شدن سیستم ایمنی روده منجر به جذب سلول ها از سیستم ایمنی ذاتی، از جمله نوتروفیل ها می شود. سپس نوتروفیل ها فعال می شوند که منجر به آزاد شدن پروتئین های سلولی از جمله کالپروتکتین می شود. کالپروتکتین در نهایت از سد اپیتلیال منتقل می شود و وارد لومن روده می شود. با پیشرفت فرآیند التهابی، کالپروتکتین آزاد شده توسط مواد مدفوع قبل از دفع از بدن جذب می شود. مقدار کالپروتکتین موجود در مدفوع متناسب با تعداد نوتروفیل های موجود در مخاط دستگاه گوارش است و می تواند به عنوان نشانگر غیرمستقیم التهاب روده استفاده شود.

کالپروتکتین اغلب به عنوان بخشی از ارزیابی تشخیصی بیماران مشکوک به بیماری التهابی روده (IBD) استفاده می شود. بیماران مبتلا به IBD ممکن است مبتلا به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو تشخیص داده شوند. اگرچه از نظر آسیب شناسی و تظاهرات بالینی متمایز هستند، اما هر دو با التهاب روده قابل توجهی همراه هستند. افزایش غلظت کالپروتکتین مدفوع ممکن است در تشخیص IBD از اختلالات عملکردی دستگاه گوارش، مانند سندرم روده تحریک پذیر مفید باشد. هنگامی که برای این تشخیص افتراقی استفاده می شود، کالپروتکتین مدفوع دارای حساسیت و ویژگی تقریباً 85٪ است. با این حال، باید به خاطر داشت که افزایش کالپروتکتین مدفوع برای IBD تشخیصی نیست، زیرا سایر اختلالات مانند بیماری سلیاک، سرطان کولورکتال و عفونت‌های دستگاه گوارش نیز ممکن است با التهاب نوتروفیلی مرتبط باشند.

تفسیر

غلظت کالپروتکتین کمتر از 50.0 میکروگرم بر گرم نشان دهنده یک فرآیند التهابی فعال در سیستم گوارشی نیست. برای بیمارانی که علائم گوارشی را تجربه می کنند، ارزیابی بیشتر برای اختلالات عملکردی دستگاه گوارش را در نظر بگیرید.

غلظت کالپروتکتین بین 50.0 و 120 میکروگرم در گرم مرزی است و ممکن است نشان دهنده یک فرآیند التهابی خفیف باشد، مانند بیماری التهابی روده درمان شده (IBD) یا همراه با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا مصرف آسپرین. برای بیمارانی که علائم بالینی حاکی از IBD هستند، آزمایش مجدد در 4 تا 6 هفته ممکن است اندیکاسیون داشته باشد.

غلظت کالپروتکتین بالای 120 میکروگرم در گرم نشان دهنده یک فرآیند التهابی فعال در سیستم گوارشی است. آزمایشات تشخیصی اضافی برای تعیین علت التهاب پیشنهاد می شود.

نکات مهم

– افزایش کالپروتکتین مدفوع برای بیماری التهابی روده (IBD) تشخیصی نیست، و غلظت طبیعی کالپروتکتین مدفوع امکان ابتلا به IBD را رد نمی کند. تشخیص IBD باید بر اساس ارزیابی بالینی، آندوسکوپی، بافت شناسی و مطالعات تصویربرداری باشد.

– نتایج مرزی در کالپروتکتین مدفوع ممکن است در بیمارانی که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، آسپرین یا مهارکننده های پمپ پروتون مصرف می کنند، مشاهده شود.

– برای نتایج مرزی، تکرار آزمایش در 4 تا 6 هفته پیشنهاد می شود.

– افزایش در کالپروتکتین مدفوع ممکن است در سایر بیماری های مرتبط با التهاب نوتروفیل دستگاه گوارش، از جمله بیماری سلیاک، سرطان کولورکتال و عفونت های دستگاه گوارش مشاهده شود.

– کاهش کاذب غلظت کالپروتکتین مدفوع ممکن است در بیماران مبتلا به نوتروپنی یا گرانولوسیتوپنی مشاهده شود.

– به دلیل عدم توزیع همگن کالپروتکتین در مواد مدفوع، تغییرات در نتایج ممکن است زمانی که بیماران در طول زمان تحت نظر قرار می گیرند، به ویژه در نمونه هایی با غلظت کالپروتکتین بالا مشاهده شود.

مرجع: سایت Myoclinic (لینک مرجع)

محتویات کیت Calprotectin شرکت پیشتاز طب