نقد و بررسی
کیت الیزا توکسوپلاسما IgM – پیشتاز طبکیت الایزای Toxoplasma IgM شرکت پیشتاز طب ابزاری تخصصی برای تشخیص آنتی‌بادی‌های IgM علیه انگل Toxoplasma gondii در نمونه‌های سرم یا پلاسمای خون است. این آزمایش به طور خاص برای شناسایی عفونت‌های فعال و اخیر توکسوپلاسموز کاربرد دارد و به خصوص در گروه‌های حساس مانند زنان باردار و افراد با ضعف ایمنی اهمیت بالایی دارد. سنجش IgM به تشخیص زودهنگام عفونت کمک کرده و نقش مهمی در پیشگیری و مدیریت سریع عوارض مرتبط با این بیماری ایفا می‌کند. کیت Toxoplasma IgM شرکت پیشتاز طب با دقت و حساسیت بالا و مطابق با استانداردهای بین‌المللی طراحی شده است و برای آزمایشگاه‌ها ابزاری قابل اعتماد جهت ارائه نتایج دقیق محسوب می‌شود.
مشخصات نمونه و آماده سازی بیمار
نوع نمونه
سرم
ظرف/لوله جمع آوری نمونه
ترجیحا: ژل سرم
قابل قبول: تاپ قرمز
ظرف/لوله ارسال: ویال پلاستیکی
حجم نمونه: 1 میلی لیتر
دستورالعمل های جمع آوری: سانتریفیوژ و سرم را در یک ویال پلاستیکی سانتریفیوژ کنید.
حداقل حجم نمونه
0.8 میلی لیتر
رد به دلیل
| مورد | نتیجه |
|---|---|
| همولیز ناخالص | رد کردن |
| لیپمی ناخالص | رد کردن |
| نمونه غیرفعال شده با حرارت | رد کردن |
اطلاعات پایداری نمونه
| نوع نمونه | درجه حرارت | زمان |
|---|---|---|
| سرم | در یخچال (ترجیحا) | 14 روز |
| سرم | منجمد | 14 روز |
اطلاعات بالینی
توکسوپلاسما گوندی یک انگل تک یاخته درون سلولی اجباری است که قادر به آلوده کردن انواع میزبان های واسطه از جمله انسان است. میزبان های قطعی آلوده (گربه ها) اووسیست ها را در مدفوع می ریزند که به سرعت در خاک بالغ می شوند و عفونی می شوند. انتقال عمودی انگل از طریق جفت نیز ممکن است رخ دهد که منجر به توکسوپلاسموز مادرزادی شود. به دنبال عفونت اولیه، T gondii می تواند تا پایان عمر میزبان پنهان بماند. خطر فعال شدن مجدد در میان افرادی که دارای سرکوب سیستم ایمنی هستند بالاترین است.
مطالعات شیوع سرمی انجام شده در ایالات متحده نشان می دهد که تقریباً 6.7٪ از افراد بین 12 تا 49 سال دارای آنتی بادی برای T gondii هستند.
عفونت بزرگسالان دارای سیستم ایمنی معمولاً بدون علامت است. در موارد علامت دار، بیماران اغلب با لنفادنوپاتی و سایر علائم غیراختصاصی ظاهر می شوند که تشخیص قطعی را دشوار می کند.
عفونت‌های شدید تا کشنده می‌توانند در میان بیماران مبتلا به ایدز یا افرادی که در غیر این صورت دچار سرکوب سیستم ایمنی هستند، رخ دهد. تصور می شود که این عفونت ها در اثر فعال شدن مجدد عفونت های نهفته ایجاد می شوند و معمولاً سیستم عصبی مرکزی را درگیر می کنند.
انتقال از طریق جفت انگل ها که منجر به توکسوپلاسموز مادرزادی می شود می تواند در مرحله حاد عفونت اکتسابی مادر رخ دهد. خطر عفونت جنین تابعی از زمانی است که در آن عفونت حاد مادر در دوران بارداری رخ می دهد. برعکس، شدت توکسوپلاسموز مادرزادی زمانی بیشتر است که عفونت مادر در اوایل بارداری ایجاد شود. اکثر نوزادانی که در رحم آلوده می شوند در بدو تولد بدون علامت هستند، به خصوص اگر عفونت مادر در سه ماهه سوم بارداری رخ دهد و عواقب آن در اواخر زندگی ظاهر شود. توکسوپلاسموز مادرزادی در حدود 20 تا 30 درصد از نوزادانی که در رحم آلوده می شوند، منجر به بیماری عمومی شدید یا عصبی می شود. تقریباً 10٪ فقط درگیری چشمی را نشان می دهند و بقیه در بدو تولد بدون علامت هستند. عفونت تحت بالینی ممکن است منجر به زایمان زودرس و نقایص عصبی، فکری و شنوایی بعدی شود.
مقادیر مرجع (بر اساس سایت MyoClinic)
Negative: = < 9 IU/mL
Borderline: 10 – 11 IU/mL
Positive: > = 12 IU/mL
مقادیر مرجع برای همه سنین اعمال می شود.
تفسیر
توکسوپلاسموز فعال با وجود آنتی بادی های کلاس IgM پیشنهاد می شود، اما افزایش تیتر ضد IgM ممکن است در بیمارانی که نقص ایمنی دارند وجود نداشته باشد. علاوه بر این، افزایش IgM می تواند در اثر عفونت حاد که ممکن است تا یک سال پیش رخ داده باشد، ادامه یابد. تشخیص مشکوک توکسوپلاسموز حاد باید با تشخیص DNA توکسوپلاسما گوندی توسط تجزیه و تحلیل واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) نمونه های مایع مغزی نخاعی یا مایع آمنیوتیک (Toxoplasma gondii، تشخیص مولکولی، PCR) تایید شود.
در ایالت متحده آمریکا، برای تأیید توکسوپلاسموز، سازمان غذا و داروی ایالات متحده یک توصیه بهداشت عمومی (25/07/1997) صادر کرد که توصیه می‌کند سرم‌هایی که برای آنتی‌بادی‌های IgM توکسوپلاسما گوندی مثبت هستند باید به آزمایشگاه مرجع توکسوپلاسما ارسال شوند .
برای رد توکسوپلاسموز نباید از یک نتیجه منفی استفاده کرد و تکرار آزمایش برای بیمارانی که در معرض خطر بالای عفونت هستند، توصیه می شود.
نکات مهم
– تشخیص عفونت اخیر توسط توکسوپلاسما گوندی تنها بر اساس ترکیبی از داده های بالینی و سرولوژیکی قابل تشخیص است.
– نتیجه یک نمونه سرم تنها دلیل کافی برای تشخیص عفونت اخیر نیست.
– اگر یک نمونه سرم خیلی زود پس از عفونت جمع آوری شود، ممکن است آنتی بادی های IgM برای توکسوپلاسما گوندی وجود نداشته باشد. در صورت مشکوک بودن، نمونه سرم دوم باید 2 تا 3 هفته بعد جمع آوری شود و آزمایش تکرار شود.
– نتایج باید با احتیاط در بیمارانی که HIV مثبت هستند، تحت درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند یا دارای سایر اختلالات منجر به سرکوب سیستم ایمنی هستند، تفسیر شود.
– آنتی‌بادی‌های هتروفیل در نمونه‌های بیمار ممکن است در عملکرد سنجش اختلال ایجاد کنند.
– عملکرد سنجش برای آزمایش خون بند ناف ثابت نشده است.
– مانند هر آنالیت با شیوع کم، این احتمال افزایش می‌یابد که یک نتیجه مثبت واقعاً نادرست باشد و ارزش اخباری مثبت سنجش را کاهش دهد. طبق توصیه‌های بهداشت عمومی (25/7/1997)، سازمان غذا و داروی ایالات متحده پیشنهاد می‌کند که سرم‌هایی که برای آنتی‌بادی‌های IgM توکسوپلاسما گوندی مثبت هستند باید به آزمایشگاه مرجع توکسوپلاسما ارسال شوند.
مرجع: سایت Myoclinic (لینک مرجع)
محتویات کیت Toxo-IgM
| Specifications | Title |
|---|---|
| AntiBody Capture | Assay Type |
| Ready to use | Chromogen Substrate |
| Concentrate(20X) (dilution 1:20 with conjugate diluent) | Conjugate |
| μl 10 , 100 | Required Samplers |
| (37°C) 30 + 30 + 15 min | Incubation time |
| three controls: negative & positive & control cut off | Control |
| – | Standards |
روش انجام تست Toxoplasma IgM شرکت پیشتاز طب
0دیدگاه