كيت تشخيص مورفین کدئین (TLC) – بهار افشان

مقدمه

روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) یک تکنیک تجزیه و تحلیل محبوب برای تشخیص آمفتامین و مت آمفتامین است. سادگی، هزینه کم و اثربخشی از مزایای این روش است. TLC امکان جداسازی ترکیبات بر اساس قطبیت آنها را فراهم می‌کند و امکان شناسایی و تعیین کمیت آمفتامین‌ها و مت آمفتامین‌ها را در نمونه‌های بیولوژیکی مختلف مانند ادرار یا خون فراهم می‌کند.

اصول روش TLC

در روش TLC، نمونه حاوی داروهای مورد نظر روی فاز ساکن، معمولاً ژل سیلیکا روی یک صفحه شیشه‌ای، قرار می‌گیرد. پس از قرار دادن نمونه، یک حلال به نام فاز متحرک به صفحه وارد می‌شود تا حرکت ترکیبات را تسهیل کند. از آنجا که حلال از طریق عمل مویرگی از صفحه بالا می‌رود، ترکیبات مختلف با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کنند و منجر به جداسازی آنها می‌شود.

مراحل تشخیص مورفین و کدئین با استفاده از TLC

آماده‌سازی نمونه: یک نمونه کوچک روی صفحه TLC قرار می‌گیرد.

کروماتوگرافی: صفحه در یک محفظه حاوی حلال قرار می‌گیرد. حلال از طریق عمل مویرگی از صفحه بالا می‌رود و ترکیبات را با خود حمل می‌کند. جداسازی بر اساس فعل و انفعالات مختلف با فاز ساکن انجام می‌شود.

خشک کردن صفحه: پس از طی مسافت کافی توسط حلال، صفحه برداشته و خشک می‌شود.

آشکارسازی: برای آشکارسازی نقاط جدا شده می‌توان از نور UV یا معرف‌های شیمیایی استفاده کرد. این معرف‌ها با داروها واکنش داده و نقاط رنگی ایجاد می‌کنند.

شناسایی: با مقایسه مقادیر Rf (نسبت فاصله طی شده توسط ترکیب به فاصله طی شده توسط حلال) نقاط ناشناخته با مقادیر Rf استانداردهای آمفتامین و مت آمفتامین، می‌توان وجود این مواد را تعیین کرد.

مزایا و محدودیت‌ها

TLC یک روش سریع و مقرون به صرفه برای غربالگری اولیه است و برای آزمایش دارو در محیط‌های مختلف مناسب است.

با این حال، حساسیت آن در مقایسه با سایر تکنیک‌ها مانند کروماتوگرافی گازی یا طیف سنجی جرمی کمتر است.

برای شناسایی و تعیین کمیت دقیق‌تر این مواد، ممکن است آزمایش‌های تأییدی مانند کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی (GC-MS) مورد نیاز است.