سوش استاندارد شیگلا فلکسنری ATCC 12022 – بهارافشان

مقدمه

شیگلا فلکسنری از مهم‌ترین عوامل ایجاد‌کننده اسهال باکتریایی (شیگلوز یا اسهال خونی) است. سویه استاندارد ATCC 12022 به‌طور گسترده در تحقیقات بیماری‌های عفونی و کنترل کیفی میکروبیولوژی استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی خصوصیات این سوش، کاربردهای آزمایشگاهی و اهمیت آن پرداخته می‌شود.

خصوصیات شیگلا فلکسنری ATCC 12022

طبقه‌بندی

نام علمی: Shigella flexneri

خانواده: Enterobacteriaceae

شکل ظاهری: شیگلا باکتری گرم منفی (Gram-negative) و میله‌ای‌شکل (Rod-shaped) است. شیگلاها به عنوان باکتری‌هایی بی‌حرکت شناخته می‌شوند و از محیط‌هایی نظیر آب و غذاهای آلوده به مدفوع انسان جدا می‌شوند.

مشخصات بیوشیمیایی

این باکتری گلوکز را تخمیر می‌کند، اما لاکتوز را تخمیر نمی‌کند. این ویژگی برای شناسایی آن در محیط‌های کشت خاص استفاده می‌شود.

تولید گاز در تخمیر گلوکز، تست اوره آز و تولید ایندول منفی است. توانایی تولید گوگرد (H2S) ندارد، که این موضوع به افتراق آن از سایر انتروباکتریاسه کمک می‌کند. شیگلا فلکسنری دارای سیستم ترشحی نوع سوم (Type III Secretion System – T3SS) است که نقش بسزایی در بیماری‌زایی و ورود به سلول‌های اپیتلیال روده دارد.

عوامل بیماری‌زایی

سیستم T3SS: پروتئین‌های خاصی (مانند Ipa) را به درون سلول‌های میزبان تزریق می‌کند که موجب تهاجم باکتری و ایجاد التهاب در بافت مخاطی روده می‌شود. سایر عوامل ویرولانس شامل پلی‌ساکارید O، که خاصیت آنتی‌ژنیک دارد و به این میکروب کمک می‌کند از سیستم ایمنی فرار کند.

خصوصیات سوش استاندارد شیگلا فلکسنری ATCC 12022

سوش S. flexneri ATCC 12022، یک سویه مرجع است که توسط مراکز علمی و آزمایشگاهی به‌منظور مطالعات گوناگون در علوم عفونی استفاده می‌شود. این سویه استاندارد به‌طور کامل تعیین توالی شده است و اطلاعات ژنتیکی دقیقی ارائه می‌دهد که برای شناسایی و تحقیقات بیشتر استفاده می‌شود. از سوش ATCC 12022 برای آزمایش‌های توسعه تشخیص مولکولی و میکروبی استفاده می‌شود. این سویه مرجع برای درک بهتر بیماری‌زایی، مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها و مطالعه مکانیسم‌های تهاجم سلولی کاربرد دارد.

کاربردهای سوش استاندارد شیگلا فلکسنری ATCC 12022

تحقیقات پزشکی و میکروبیولوژی

از سوش شیگلا فلکسنری ATCC 12022 برای مطالعه انواع مکانیسم‌های بیماری‌زایی (Pathogenesis) شیگلا و درک پاسخ‌های میزبان در برابر عفونت‌های روده‌ای ناشی از شیگلا فلکسنری استفاده می شود. همچنین در تحقیق در مورد واکسن‌های موثر، چرا که تاکنون واکسن‌های قطعی برای پیشگیری از شیگلا وجود ندارد.

تست‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی

این سوش برای ارزیابی الگوهای مقاومت آنتی‌بیوتیکی، به‌ویژه در درمان عفونت‌های باکتریایی شدید که شیگلا باعث آن‌ها می‌شود، استفاده می‌گردد.

کنترل کیفی صنعت میکروبیولوژی

سوش ATCC 12022 یک مرجع معتبر برای اطمینان از دقت تجهیزات، محیط‌های کشت و روش‌های تشخیصی است و نقش حیاتی در تجزیه و تحلیل کیفیت محصولات غذایی مشکوک آلوده به شیگلا دارد.

کاربرد سوش استاندارد شیگلا فلکسنری ATCC 12022 در کنترل کیفی میکروب‌شناسی

محیط‌های کشت مناسب برای سوش ATCC 12022

MacConkey Agar: برای تمایز بر اساس تخمیر لاکتوز (شیگلا تخمیر نمی‌کند و کلنی بی‌رنگ ایجاد می‌کند).

XLD Agar (Xylose Lysine Deoxycholate): برای تفکیک شیگلا از سالمونلا با توجه به تخمیر زایلوز.

SS Agar (Salmonella Shigella Agar): شیگلا روی این محیط کلنی بدون تخمیر تشکیل می‌دهد.

تست‌های آنتی‌بیوتیکی

این سوش برای طبقه‌بندی حساسیت یا مقاومت شیگلا در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مانند:

فلوروکینولون‌ها (Ciprofloxacin)

سفالوسپورین‌ها (Ceftriaxone)

آزیترومایسین
استفاده می‌شود.

نتیجه‌گیری

شیگلا فلکسنری ATCC 12022 یک ابزار کلیدی برای تحقیقات بیماری‌های عفونی و کیفیت‌سنجی در علوم میکروبیولوژی است. این سوش استاندارد در آزمایش‌های توسعه واکسن و تشخیص مولکولی عفونت‌ها استفاده گسترده ای دارد. با توجه به نگرانی‌های موجود در زمینه مقاومت آنتی‌بیوتیکی و اهمیت کنترل شیوع شیگلا در صنایع غذایی و آب، این سوش مرجع یکی از اجزای حیاتی در حفظ سلامت عمومی و توسعه روش‌های جدید درمانی است.