سوش استاندارد استافیلوکوک اپیدرمیدیس ATCC 12228 – بهارافشان

مقدمه

استافیلوکوک اپیدرمیدیس یکی از اعضای مهم فلور طبیعی پوست و غشاهای مخاطی انسان است و به عنوان یک باکتری فرصت‌طلب در عفونت‌های بیمارستانی نیز شناخته می‌شود. سوش ATCC 12228 از این گونه، یک سویه استاندارد است که به طور گسترده در تحقیقات میکروبیولوژی، کنترل کیفیت و آزمایش‌های مختلف آزمایشگاهی به کار می‌رود. این مقاله به بررسی جامع خصوصیات، کاربردها و نقش این سوش استاندارد در کنترل کیفی میکروب‌شناسی می‌پردازد.

خصوصیات استافیلوکوک اپیدرمیدیس

طبقه‌بندی و مشخصات

استافیلوکوک اپیدرمیدیس یک باکتری گرم مثبت، بدون کواگولاز، و متعلق به جنس استافیلوکوک است. این باکتری معمولاً به شکل خوشه‌های انگور مانند زیر میکروسکوپ دیده می‌شود همچنین استافیلوکوک اپیدرمیدیس غیر متحرک و غیر اسپورزا است. این باکتری هوازی اختیاری بوده، به این معنی که هم در حضور و هم در غیاب اکسیژن قادر به رشد است. استافیلوکوک اپیدرمیدیس کلنی‌های سفید خامه‌ای روی محیط کشت آگار تولید می‌کند و دمای بهینه رشد آن حدود 37 درجه سانتیگراد است که با دمای بدن انسان همخوانی دارد.

خصوصیات بیوشیمیایی

استافیلوکوک اپیدرمیدیس از نظر تست کواگولاز منفی است، که آن را از گونه‌های بیماری‌زا مانند استافیلوکوک اورئوس متمایز می‌کند. همچنین  کاتالاز مثبت بوده و قادر به تخمیر کربوهیدرات‌ها مانند گلوکز است، اما گاز تولید نمی‌کند. این باکتری توانایی تشکیل بیوفیلم را دارد که به چسبیدن آن به سطوح مختلف، به ویژه در محیط‌های بالینی، کمک می‌کند.

خصوصیات سوش استاندارد استافیلوکوک اپیدرمیدیس ATCC 12228

سوش ATCC 12228 به عنوان سویه FDA PCI 1200 نیز شناخته می‌شود. این سوش به طور کامل تعیین توالی ژنومی شده است. ATCC 12228 به عنوان یک ماده مرجع گواهی‌شده (CRM) نیز در دسترس است. این سویه حاوی ژن‌های مرتبط با تولید بیوفیلم، مانند ژن‌های کدکننده polysaccharide intercellular adhesin (PIA) است. همچنین  ATCC 12228 در برابر برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم است، که این ویژگی در محیط‌های بالینی اهمیت دارد.

کاربرد سوش استاندارد استافیلوکوک اپیدرمیدیس ATCC 12228

تحقیقات بیوفیلم:

به دلیل توانایی تشکیل بیوفیلم، این سوش به طور گسترده در تحقیقات مربوط به بیوفیلم‌ها، به ویژه بیوفیلم‌های مرتبط با دستگاه‌های پزشکی مانند کاتترها و پروتزهای مفصلی استفاده می‌شود.  محققان از این سویه برای بررسی مکانیسم‌های تشکیل بیوفیلم و ارزیابی مواد ضد میکروبی جدید برای جلوگیری یا از بین بردن بیوفیلم‌ها استفاده می‌کنند.

مطالعات مقاومت آنتی‌بیوتیکی:

ATCC 12228 به عنوان یک مدل برای مطالعه مکانیسم‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی استفاده می‌شود.  با توجه به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی در گونه‌های استافیلوکوک، درک مکانیسم‌های مقاومت این سوش می‌تواند به توسعه روش‌های درمانی جدید و بهبود برنامه‌های مدیریت آنتی‌بیوتیک کمک کند.

توسعه واکسن:

در تحقیقات مربوط به توسعه واکسن، از این سوش برای بررسی تعاملات با سیستم ایمنی و پاسخ‌های ایمنی ناشی از عفونت‌های استافیلوکوکی استفاده می‌شود.  دانشمندان می‌توانند فرمولاسیون‌های واکسن و اثربخشی آن‌ها را در ایجاد ایمنی محافظتی در برابر عفونت‌های استافیلوکوکی با استفاده از ATCC 12228 آزمایش کنند.

کنترل کیفیت:

ATCC 12228 به طور گسترده در کنترل کیفیت محیط‌های کشت و تست‌های حساسیت آنتی‌بیوتیکی در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی استفاده می‌شود. در آزمایش‌های مواد غذایی نیز کاربرد دارد. به عنوان یک استاندارد میکروبیوم نیز به کار می‌رود.

کاربرد سوش استاندارد استافیلوکوک اپیدرمیدیس ATCC 12228 در کنترل کیفی میکروب‌شناسی

کنترل کیفیت محیط‌های کشت:

استافیلوکوک اپیدرمیدیس ATCC 12228 به عنوان یک ارگانیسم کنترل مهم برای ارزیابی عملکرد محیط‌های کشت انتخابی و غیر انتخابی استفاده می‌شود. آزمایشگاه‌ها از این سوش برای اطمینان از اثربخشی محیط در حمایت از رشد باکتری‌ها و ارزیابی وجود مواد بازدارنده که ممکن است بر رشد ارگانیسم تأثیر بگذارد، استفاده می‌کنند. ین سوش به تأیید این موضوع کمک می‌کند که محیط‌های کشت به درستی از کشت ارگانیسم حمایت می‌کنند و هرگونه تشخیص میکروبی نتایج قابل اعتمادی ارائه می‌دهد.

کنترل کیفیت تست‌های حساسیت آنتی‌بیوتیکی:

استافیلوکوک اپیدرمیدیس ATCC 12228 در کنترل کیفیت تست‌های حساسیت آنتی‌بیوتیکی نیز به کار می‌رود. با استفاده از این ارگانیسم در پروتکل‌های تست، آزمایشگاه‌ها می‌توانند تأیید کنند که روش‌های تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی، مانند دیسک دیفیوژن یا براث میکرودایلوشن، مطابق با استانداردهای تعیین‌شده عمل می‌کنند. این امر تضمین می‌کند که پروفایل‌های حساسیت یا مقاومت نشان داده شده توسط تست‌ها دقیق و قابل تکرار هستند، که برای مدیریت مؤثر بیمار و تصمیم‌گیری‌های درمانی حیاتی است.

محیط‌های کشت مورد استفاده در کنترل کیفی:

محیط‌های غیر انتخابی: مانند Agar خون و Agar تریپتیک سوی برای بررسی رشد عمومی و مورفولوژی کلنی.

محیط‌های انتخابی: برای اطمینان از عملکرد محیط‌های انتخابی که برای جداسازی یا تشخیص گروه‌های خاصی از میکروارگانیسم‌ها طراحی شده‌اند، اگرچه استافیلوکوک اپیدرمیدیس به طور معمول در محیط‌های انتخابی خاصی برای استافیلوکوک‌ها استفاده نمی‌شود، اما می‌تواند برای بررسی ویژگی‌های رشد در محیط‌های مختلف به کار رود.

آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده در کنترل کیفی:

استافیلوکوک اپیدرمیدیس ATCC 12228 دارای پروفایل مقاومت آنتی‌بیوتیکی مشخصی است که برای استانداردسازی روش‌های تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی استفاده می‌شود. به طور معمول برای کنترل کیفیت تست آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند متی‌سیلین (به دلیل مقاومت متی‌سیلین در برخی سویه‌های استافیلوکوک اپیدرمیدیس)، ونکومایسین و سایر آنتی‌بیوتیک‌های رایج مورد استفاده در درمان عفونت‌های استافیلوکوکی به کار می‌رود.

نتیجه‌گیری

استافیلوکوک اپیدرمیدیس ATCC 12228 یک سویه استاندارد بسیار ارزشمند در میکروبیولوژی است که در زمینه‌های مختلفی از تحقیقات بیوفیلم و مقاومت آنتی‌بیوتیکی گرفته تا کنترل کیفیت آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی کاربرد دارد. نقش این سوش در تضمین دقت و قابلیت اطمینان تست‌های میکروبیولوژیکی، به ویژه در کنترل کیفیت محیط‌های کشت و تست‌های حساسیت آنتی‌بیوتیکی، بسیار حائز اهمیت است. استفاده از ATCC 12228 به آزمایشگاه‌ها کمک می‌کند تا استانداردهای بالای آزمایشگاهی را حفظ کرده و به نتایج دقیق‌تر و قابل اعتمادتری دست یابند، که در نهایت به بهبود مراقبت از بیماران و مدیریت بهتر عفونت‌های باکتریایی منجر می‌شود.